Zee-egels en koralen
Naam: Isa van Mourik
Student: Kust- en Zeemanagement, 3e jaar
Naam: Tom Wijers
Functie: Docent/onderzoeker
Bij HVHL in Leeuwarden wordt de zee-egel Diadema antillarum gekweekt om de koraalriffen rondom Saba en St. Eustatius (Caribisch Nederland) te herstellen. Docent/onderzoeker Tom Wijers (TW) krijgt daarbij onder andere hulp van 3e jaars student Kust- en Zeemanagement Isa van Mourik (IM). Nu het eerste deel van het project er bijna op zit, onderwerpen ze elkaar aan een vragenvuur.
TW: Jij hebt net heel veel rondleidingen verzorgd voor middelbare scholieren. Kun jij voor de lezers kort samenvatten wat ons project inhoudt?
IM: Zee-egels in hun natuurlijke omgeving eten de algen van koralen af zodat die kunnen groeien en ademen. In de jaren 80 kwam er een ziekte in het Caribisch gebied waardoor een heel groot deel van de zee-egels dood ging. We hebben nu een methode gevonden om opnieuw zee-egels te kweken. De volgende stap is om dat ook op Saba te doen zodat we ze daar uit kunnen zetten en ze opnieuw hun taak kunnen doen.
IM: Waarom heb jij voor mij gekozen als stagiaire?
Tom: Jij hebt mij zelf benaderd en gevraagd of je hier terecht kon. Ik kende je al vanuit je minor waarbij we ook samenwerkten. Je had al ervaring, je was ingewerkt en ik wist wat ik aan jou zou hebben. Vanuit een sollicitatiegesprek weet je nooit precies wat je kunt verwachten, nu wist ik dat wel. Ik ben ook superblij met wat het heeft voortgebracht.
TW: Hoe ben jij bij je keuze voor deze opleiding gekomen?
IM: Ik was heel nieuwsgierig naar het zeeleven. Ik hoorde altijd dat we maar 5% weten van wat er zich in de zee bevindt. En ik was nieuwsgierig naar wat er allemaal nog meer is. Ik heb ook nog getwijfeld over forensisch onderzoek, maar dan zit je toch veel op één locatie. Hiermee kun je veel reizen. Ik ben heel tevreden met mijn keuze, ik zit echt op mijn plek.
IM: Wat voor achtergrond heb jij eigenlijk?
TW: Ik heb Marine Biology gestudeerd aan de universiteit van Groningen. Daarbij deed ik onderzoek naar micro-algen; eencellige plantjes in met name zeewater. Daarna heb ik even in het bedrijfsleven gewerkt en sinds vijf jaar werk ik als onderzoeker en docent.
IM: Wat vind je ervan om met studenten samen te werken?
TW: Geweldig! Ik snap niet dat niet meer bedrijven dat doen. Het is heel verrijkend. Studenten geven een andere kijk en hebben andere invalshoeken. Dat voegt heel veel toe aan je onderzoek. Jij bent het afgelopen jaar ook echt de stabiele factor geweest op het lab. Je hebt de boel draaiende gehouden. Op dit moment weet jij zelfs beter dan ik hoe alles erbij staat. Wat je ook hebt toegevoegd, is focus en precisie. Je werkt heel precies en ik weet dat ik alles aan je kan overdragen. Je weet van tevoren nooit hoe het uitpakt, maar ik ben echt superblij met de samenwerking.
TW: Wat is voor jou het belangrijkste wat je geleerd hebt hier?
IM: Dat je heel veel geduld moet hebben voor onderzoek. Je moet data verzamelen en het duurt even voordat je daar ook echt wat mee kan. De successen waren heel leuk. Dat je ziet dat de zee-egels groeien en dat er nu echt veel meer zijn dan in het begin van de stage. TW: Ja, je moet flexibel zijn bij onderzoek en met tegenslagen kunnen omgaan. Dat gaat met ups en downs en je weet van tevoren nooit of iets lukt. Jij hebt nu gezien dat je op je plek zit in het onderzoekswerk en dat je het ook goed kunt.
Tom Wijers
“Ik ben superblij met de samenwerking. Zonder Isa was ik niet zover met het project gekomen als we nu zijn.”
TW: Hoe zag voor jou een gemiddelde werkdag eruit de afgelopen maanden?
IM: De dag begint altijd met een rondje door het lab. Kijken hoe alles erbij staat, dieren verzorgen, tanks schoonmaken, larven meten en tellen, pH-waardes meten... TW: En dan kwam ik vaak chaotisch binnenlopen met vragen of je nog iets extra’s wilde testen en dat deed je dan ook. In de meivakantie was jij er niet en toen vroeg ik me wel af hoe je al die extra dingen had gedaan. Ik had mijn handen al meer dan vol met alles wat jij normaal doet. Zonder jou waren we zeker niet zover gekomen als we nu zijn.
TW: Eind juni loopt het eerste deel van het project af en gaan we verder op Saba. Vind je het niet jammer dat je daar niet meer bij bent?
IM: Ja, een beetje wel. Ik hoop dat ik toch nog een beetje betrokken blijf. Dat zou ik echt heel leuk vinden. TW: Jij gaat in je vierde jaar je pre-master doen bij mijn oude universiteit in Groningen. Misschien kun je daarna je master doen met een project op Saba, dat zou leuk zijn!
Isa van Mourik
“Als iets lukt is dat heel gaaf. Dat de larven uitkomen en je de zee-egels ziet groeien, daar doe je het voor.”